کد مطلب: 842 | تاریخ انتشار: 1403/4/25 | یادداشت | فرهنگی
حسین (ع) ؛ آبروی تاریخ بشریت
او را حسین نام گذاشتند به معنی: نیکو و صاحب جمال. حُسَيْن بر وزن فعیل به مانند سهیل ، کمیل و ... یکی از زیباترین نامها برای پسران است. بسیاری از مردم جهان از هر دین و آیین و ملیتی "حُسَيْن" را برای نام فرزند خود انتخاب می کنند. در نزد ایرانیان "حُسَيْن" تنها و یا به همراه بعضی پیشوندها یا پسوند ها همواره مورد توجه انتخاب بوده است. اما "حسین" فقط یک نام نیست و اشاره به شخصیتی بی همتا دارد که نزد شیعیان عشق و مردانگی را یادآوری می کند. حسین نام برادر کوچکتر حضرت امام حسن(ع) است که این دو بزرگوار به حَسَنَین معروف هستند. امام حسین(ع) فرزند امام علی(ع) و نوه پیامبر گرامی اسلام (ص) ، مادر او حضرت فاطمه(س) دخت پیامبر(ص) و بانوی بزرگ جهان اسلام میباشد. امام حسین(ع) را سید الشهدا نیز خطاب می کنیم. او فرزند شهید ، برادر شهید و پدر شهید نیز هست. کتابهای زیادی در دنیا در مورد حضرت حسین بن علی (ع) امام سوم شیعیان نوشته شده که برخی ارزش تاریخی و برخی مذهبی دارند اما در هر صورت در تمام این کتب یک ویژگی بزرگ و مشترک وجود دارد که حسین(ع) را از همه بزرگان متمایز می کند و آن همان است که حسین(ع) بانک برآورد: هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة
سید الشهدا در روز عاشورا در مقابل لشکریان عمر سعد که برای تسلیم او به میدان آمده بودند فرمود: محال است تن به خواری دهیم. از این رو هر آزاده ای عاشق حسین(ع) است و او را سرور آزادگان جهان می دانند. بچه های عزیز در پایه ششم ابتدائی بیشتر با خصوصیات امام حسین (ع) آشنا خواهند شد.